Regisseur: Jennifer Yuh
Release: 2011
Genre: animation, action, adventure
Stemmen: Jack Black (Po), Angelina Jolie (Tigress), Dustin Hoffman (Shifu), Gary Oldman (Shen), Jackie Chan (Monkey), Seth Rogen (Mantis), Lucy Liu (Viper), David Cross (Crane), James Hong (Mr. Ping)
Meer informatie op de IMDb
Trailer op YouTube
Het tweede deel van een succesvol eerste deel moet echt een bitch zijn om te maken. De dollartekens schitteren in de ogen, maar het is op dat moment nog maar het enige dat schittert. Al de rest moet nog van scratch opgebouwd worden. Het is niet dat er in dit geval een volgend boek was om te verfilmen. Hoe begin je daaraan? Meer van hetzelfde of iets totaal anders? Het is een beetje van beiden geworden.
Het beetje 'hetzelfde' zit hem in het grappige gedeelte. Het is bijlange na zo grappig niet als de vorige film, maar hij heeft zijn momenten. De grappigste momenten gaan over het feit dat Po te weten komt dat hij geadopteerd werd ('sort of'). Hij is zo’n goedhartige goedgelovige kerel dat hij zich daar nooit vragen bij stelde. Daarnaast zorgt vooral het vreemde allegaartje kung fu vrienden voor de grappige toestanden. Ze passen totaal niet bij elkaar en zien er zeker en vast niet uit alsof ze kung fu specialisten zijn (een bidsprinkhaan iemand?). Maar ze doen het wel: ze redden de dag en doen alles voor hun vriendschap. Dat is toch wel een mooi thema.
Het beetje ‘anders’ zit hem in de actie. In de vorige film ging het meer over Po zelf en hoe hij kung fu moest leren te beheersen. Maar nu is hij de Dragon Warrior en kunnen we gelijk beginnen met kung fu gevechten. Deze gevechten beginnen dan ook quasi onmiddelijk, blijven gans de film door aanwezig en zijn al bij al vrij origineel. Vooral het stuk met de draak die de slechterikken 'verteert', vond ik goed gevonden.
Po komt dus te weten dat mijnheer de gans niet zijn eigen vader is. Hij krijgt tevens nachtmerries over zijn leven als baby. Zijn vader en moeder werden samen met alle andere panda’s uitgemoord door een zekere Shen, omdat die te horen kreeg dat een zwart-witte krijger hem in de toekomst fataal zou worden. Shen leefde in ballingschap, maar is nu terug met een groot leger en een nieuw verschrikkelijk wapen om de macht over China in handen te nemen. Po en zijn vrienden gaan daar een stokje voor steken.
Het verschrikkelijke wapen is een soort van kanon. Dat is een beetje jammer, want wie heeft er nu bang van een log en stom kanon (het is zo’n oud ding)? Dat is toch geen angstaanjagend wapen. Okay dat ze het niet gewend zijn en daaraan zal hun angst wel te wijten zijn, maar echt overtuigd was ik toch niet. Toegegeven dat men dit op het einde oplost door de cirkel rond te maken. Als Po zijn innerlijke rust vindt, verliest hij namelijk zijn schrik voor het wapen.
Minder moppen, meer actie en dezelfde vrienden-moet-je-koesteren-toon uit de vorige film. De vorige vond ik beter, maar deze is zeker te doen. Maar dan meer omwille van de actie.
Numbers: Pvt. Cowboy 7,25/10 - IMDb 7/10 - Metacritic 67/100 - Box Office Mojo 625 miljoen $
Geen opmerkingen:
Een reactie posten