Regisseur: Rupert Wyatt
Release: 2011
Genre: action, drama, sci-fi
Cast: James Franco (Will Rodman), Freida Pinto (Caroline Aranha), John Lithgow (Charles Rodman), Tom Felton (Dodge Landon), David Oyelowo (Steven Jacobs), Andy Serkis (Caesar)
Meer informatie op de IMDb
Trailer op YouTube
Rise of the Planet of the Apes is een ‘origin story’ dat netjes vertelt hoe we in de toekomst gaan komen tot een planeet waar apen de baas zijn. In de originele film Planet of the Apes van 1968 komen we dit namelijk niet echt te weten. Het grote verschil met de vorige Planet of the Apes films is dat men voor deze het digitale team achter Avatar en Lord of the Rings aan het werk gezet heeft. Zij creëerden een volledig door de computer gegenereerde aap met de hulp van ‘performance capture’. Andy Serkis (Gollum in The Lord of the Rings) was de acteur die voor de ‘performance’ zorgde.
Will is een wetenschapper die werkt aan een geneesmiddel tegen Alzheimer. Zijn motivatie om snel een geneesmiddel te vinden is groot aangezien zijn vader ook getroffen is door de ziekte. In het laboratorium waar hij werkt doen ze proeven op apen (chimpansees). Net als hij voor een grote doorbraak staat, moet hij zijn programma zo goed als stopzetten omwille van een incident met één van de dieren. Hij neemt een baby chimpansee, Caesar, mee naar huis om daar zijn observaties verder te zetten. Caesar blijkt veel intelligenter te zijn dan zijn soortgenoten en hij wordt elke dag slimmer.
Het meest opvallende aan deze nieuwe tackle op wat hoogstwaarschijnlijk een succesvolle franchise gaat worden, is de bijna afwezigheid van mensen in de film. Het is de aap die centraal staat en het gaat uitsluitend over zijn ‘rise’ naar absolute macht. Deze groei of tocht of hoe je het ook wil noemen wordt schitterend opgebouwd. Van kleine baby-aap tot machtige leider: alles wat daar tussen ligt, werd perfect uitgeschreven, uitgetekend, geacteerd en in beeld gebracht.
De verleiding moet groot geweest zijn om meer in te zoemen op ‘de mensen’ en op hun relatie met elkaar en hun gevoelens tegenover de apen. Maar dat doet men heel bewust niet. We krijgen enkel de absolute basisinformatie over de mensen in de film. Zo had men meer kunnen focussen op de relatie tussen Will en zijn vriendin Caroline of tussen Will en zijn vader, maar daar gaat het verhaal niet over. Soms voelt het zelfs aan dat we te weinig informatie krijgen over deze mensen, want we voelen eigenlijk niets voor hen. De apen, in het bijzonder Caesar, voelen we bijzonder goed aan: we weten perfect hoe ze zich voelen.
Voor zuiver digitale beesten is dat toch wel een knappe prestatie. De apen spreken niet, dus als kijker ga je enkel af op de emoties die ze tonen. Het is de eerste keer dat een film dit zo goed voor elkaar krijgt. Het is vergelijkbaar met Avatar, maar dat was een virtuele wereld. Apen zijn dieren die we kennen en waarvan we weten hoe ze eruit zien, de digitale copies moesten dan ook perfect zijn om ons te overtuigen dat we niet naar een ‘lege’ computersimulatie aan het kijken zijn.
Tussen deze ‘origin story’ en het originele verhaal zit nog een stevig gat. Als deze film het goed doet aan de box office zijn we vermoedelijk vertrokken voor nog een paar films.
Voor alle duidelijkheid (en vooral voor de fans van science fiction): dit is geen zuivere science fiction film. In de andere Planet of the Apes films zijn de typische elementen uit dat genre veel sterker aanwezig. Uiteraard zijn er wel bepaalde elementen noodzakelijk om het verhaal aannemelijk te maken (genenmanipulatie bv.). Maar deze film speelt zich af in de huidige tijd, er zijn geen ruimteschepen of buitenaardsen mee gemoeid en we zitten gewoon op planeet aarde. Het is eerder een dramatische actiefilm dan een science fiction film.
Numbers: Pvt. Cowboy 7/10 - IMDb 8/10 - Metacritic 68/100 - Box Office Mojo 121 miljoen $
Geen opmerkingen:
Een reactie posten