Creator: Alan Ball
Release: 21 augustus 2011
Genre: drama, fantasy, mystery
Cast: Anna Paquin (Sookie Stackhouse), Stephen Moyer (Bill Compton), Sam Trammell (Sam Merlotte), Ryan Kwanten (Jason Stackhouse), Rutina Wesley (Tara Thornton), Nelsan Ellis (Lafayette Reynolds), Alexander Skarsgård (Eric Northman) en Deborah Ann Woll (Jessica Hamby)
Meer informatie op de IMDb
Trailer op YouTube
Een dik vet spoileralert is hier absoluut aan de orde! Alles wordt verklapt dus als je de aflevering nog niet hebt gezien, lees dan niet verder.
Vorige week leek de oorlog tussen heksen en vampiers in alle hevigheid losgebarsten te zijn. Het woord ‘war’ werd zelfs meermaals in de mond genomen. Daarvan was deze week echter nog maar weinig te merken. We moesten tot de laatste minuut wachten op wat vuurwerk tussen de twee kemphanen Bill en Antonia. Net zoals de vorige aflevering dus. Dus nu zitten we eigenlijk met dezelfde cliffhanger als vorige week. Wil dat zeggen dat de vlam volgende week ook al na vijf minuten uit de pijp zal zijn?
Sookie is niet dood. Hoe dikwijls is die eigenlijk al bijna dood geweest? Men tracht ons nog even in spanning te houden, maar wie neemt de doodstrijden van Sookie nog serieus? Gelukkig heeft ze een hele verzameling reddende engelen. Er zijn de elfjes, Alcide de weerwolf, Eric de 1000 jaar oude vampier, Bill de koning van de vampiers, Sam de shifter, dan is er nog haar broer, nog wat vrienden.... De lijst is wel heel erg lang. Ze moet dan ook wel dikwijls gered worden. In deze aflevering krijgt ze zelfs heel onverwachte hulp van Debbie. Jammer dat Debbie slechte bedoelingen had, want als vriendin van Sookie was ze best te doen.
Het is spreekt voor zich, maar het moet er toch uit: holy shit Sookie ziet er sexy uit in haar (eigen) droomsequentie. Net als het begint te stomen, wordt haar droom echter geweldig vreemd (je zou het kunnen zien als metafoor voor haar vreemde gevoelens) en fantastisch grappig. Het ‘serieuze’ sensuele stuk dat onderbroken wordt door onnozele droomtoestanden (plots kunnen ze allemaal elkaars gedachten horen) en als ze hen dan beiden in de sofa zet... ‘We need to have a little talk’. IN haar droom wel te verstaan. Het is sensueel en hilarisch tegelijk: doe hen dat maar eens na. Dat heb ik nog maar zelden zien werken.
Een groot stuk van de aflevering wordt gespendeerd aan de geest in Lafayette. Alhoewel het maar een vreemd zijspoor is dat niet bijdraagt tot de rest van het verhaal, vond ik het toch goed en zelfs ontroerend (jaja). Half het testosterongehalte van Bon Temps staat voor de deur, maar ze moeten wachten op de ‘nurse’ om de dag te redden. Jesus krijgt de geest wel heel snel wijsgemaakt dat ze moet chillen. Als ze even tussen haar benen voelt, weet ze gelijk hoe laat het is. En als het bijna achter de rug is, kan Terry het gelukkig relativeren. Zo’n dingen ‘gebeuren’, ‘we still love you Lafayette’. Ik heb echter het gevoel dat dit segment nog niet helemaal afgelopen is. We zitten nog altijd met die vreemde pop en met freaky Mikey. Waarom moest ze juist Mikey hebben? Of is het omdat hij de enige baby in de serie is.
Luna is een streling voor het oog en een welgekomen fris nieuw karakter dit seizoen. Sams oplossing voor het Marcus probleem? Laat ons naar de bossen gaan. Good thinking, daar zal de fucking weerwolf packmaster je niet vinden (duh). Maar Sam kan natuurlijk altijd in een konijntje veranderen om zich te verdedigen. Tommy mag van mij elke aflevering in Sam veranderen (of in eender wie): zowel de mimiek, de gang als het taaltje is perfect gedaan. Je ziet Sam, maar tegelijk ook Tommy. De weerwolven zijn dikke watjes: met z’n allen tegen één. Alcide had ze allemaal een pak rammel moeten geven (dan had hij ten minste iets nuttig te doen gehad). Pussies. Tommy daarentegen staat terug in mijn goede boekje. Knap hoe men afwisselend de echte Sam en de TommySam in beeld brengt: de eerste had het nogal naar zijn zin en de andere kreeg een serieus pak slaag.
Het was een tijdje geleden dat Nan nog eens mocht verschijnen. Ze is inderdaad ‘nothing like on TV’. Ik hou wel van de Bill with an attitude. Zeker als hij tegen Nan zegt wat hij van haar denkt. Het gekibbel tussen die twee is de moeite. Het gaat over de meest stomme details, het is zoals men zegt ‘net een getrouwd koppel’ (no offense voor getrouwde koppels). Nan had beter geluisterd naar Bill voor wat het Tolerance festival betreft. Het is niet duidelijk waarom dit voor Nan zo belangrijk is, want het lijkt maar iets kleinschalig te zijn met een kleine opkomst. Waarom het nodig is voor de serie weten we uiteraard wel, maar het had iets of wat meer body mogen krijgen zodat we ook effectief geloven dat het belangrijk is om het te laten doorgaan.
Antonia blijkt toch niet zo’n toffe te zijn. Gelukkig ziet ook Tara dat in. En gelukkig dat Tara en Sookie terug in hetzelfde kamp zitten (knappe mindreading trick trouwens). Ik vond dat Antonia/Marnie maar heel flauw in beeld kwam. Het accent springt op en af, het is een oude heks, maar ze gebruikt hedendaagse woorden en handelingen en als ze kwaad is spreekt ze precies als de demon uit The Exorcist. En het wordt precies wat te ingewikkeld voor haar. Waarom heeft ze al dat volk nodig als ze met een domme hulp en Eric op Bill afgaat? Waarom heeft ze gijzelaars nodig? Deze zijn trouwens te dom voor woorden. Eerst verbrandt Tara zich aan een deurknop en wat is het eerste dat een andere gijzelaar doet? Inderdaad, naar een andere deur rennen om zich ook daar aan te verbranden. Stupid is what stupid does.
Als fan van True Blood wil ik zo graag dat de serie zijn pezaz vindt, maar het lijkt er gewoon niet van te komen. Het is altijd bijna, maar nooit helemaal. Het ‘bijna’ is goed, maar niet goed genoeg. De kans wordt kleiner en kleiner dat de finale hoge toppen gaat scheren.
Andere observaties:
- Sookie staat goed met rood. Wink wink.
- Zolang Andy niet zeurt over de V en hij het gewoon neemt, is hij on fire.
- Lafayette tegen de stokoude geest: ‘You got it bitch’
- Hoyt was toch zo’n vriendelijke kerel. Maar nu? Not cool, man.
- Jessica ziet er zelfs op haar doodgewone gewoontje fantastisch uit. Jason heeft simpelweg geen kans. Daar moet zelfs geen oogstaren aan te pas komen.
- De weerwolven gingen zich toch niet mengen in de vete tussen de heksen en de vampiers? Dat hebben ze lang volgehouden. Toch wel een minuutje.
- Laat Eric nu eens met rust. Grappig gaat hij niet meer worden, maar vervelend moeten ze hem nu ook weer niet maken.
- Gezien dat naast de Taylor Swift CD ook een Twilight boek in de ‘monster box’ vloog?
Numbers: Pvt. Cowboy 7/10 - TV.com 8,3/10 - IMDb 8,5/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten