Creator: Howard Gordon
Release: 2 oktober 2011
Genre: drama
Cast: Claire Danes (Carrie Anderson), Damian Lewis (Sgt. Nicholas Brody), Monica Baccarin (Jessica Brody), Diego Klattenhoff (Mike Faber), Maury Sterling (Max), Navid Negahban (Abu Nazir)
Meer informatie op de IMDb
Trailer op YouTube
Persoonlijk ben ik niet zo wild van Amerikaanse series over terrorismedreigingen. Behalve als Jack Bauer mag meedoen. Wat hier – voor alle duidelijkheid – niet het geval is. Wel van de partij is Claire Danes. Het duurde eventjes voor ik besefte dat zij het was want in de eerste minuten staat de camera zo dicht bij haar gezicht dat ze er elk moment kon tegen lopen (dat had pas lachen geweest, maar had wel een tikkeltje de ‘serieusheid’ van de serie ondermijnd).
Amerikaanse films en series over terrorisme zien er naar mijn bescheiden mening allemaal hetzelfde uit. Deze reeks begint in Bagdad, waar CIA agente Carrie op het laatste nippertje nog wat informatie uit een gevangene krijgt. Ze gaat in Irak echter zo haar boekje te buiten dat ze terug naar de States gehaald wordt. Dan zijn we gelijk tien maanden later (dat is de nieuwe hype blijkbaar: ‘zoveel maanden later’, dit komt in elke serie terug dit televisieseizoen) als men in Irak een Amerikaanse soldaat vindt die al acht jaar vermist was. Hij wordt onthaald als een held, maar Claire kan zijn verhaal linken aan de last minute informatie van haar informant uit het begin van de aflevering en slaat alarm. Volgens haar is de nieuwe held in werkelijkheid een nieuw soort terrorist die in voor Al Qaeda werkt.
Het feit dat de Amerikaanse held de dreiging vormt, is het enige nieuwe originele element dat toegevoegd wordt aan het terrorismethema. Hier staat of valt de serie dan ook mee. Niemand gelooft Carrie natuurlijk en ze moet dan ook op onconventionele manieren aan bewijzen geraken. Als kijker kan je natuurlijk niet twijfelen want als hij geen dreiging zou vormen, heeft het ook geen zin om er een serie rond te maken. Ik denk dan ook gelijk aan de moeilijkheid om een eventueel tweede seizoen te verzinnen, maar sinds Prison Break weten we al dat logisch nadenken niet meer noodzakelijk is.
Er wordt nogal emotioneel geacteerd en er valt maar weinig plezierigs te beleven. Er is ook geen enkel personage dat op een goed blaadje geraakt en waarvoor je kan rooten. Als er niemand is waarmee ik me kan identificeren of waarvoor ik kan supporteren, dan heb ik weinig zin om nog verder te kijken. Who cares? Claire Daines doet haar best, maar kampt met een psychisch onstabiel personage. Damien Lewis is vermoedelijk het monster van de reeks dus die vinden we ook maar niets. De meest opmerkelijke verschijning is Morena Baccarin, die de echtgenote speelt (en we nog kennen als de leidster van de invasie uit V). Ook zij lijkt echter niet de meest stabiele van de hoop.
De pilootaflevering sluit af met een heel belachelijke aanwijzing die het begin van Carrie’s zoektocht naar antwoorden zal vormen. Samen met deze simplistische oplossing voor het zogezegde complexe probleem is er echter op het einde ook een scène waarvan het beeld op je netvlies gebrand blijft. Het is uiterst brutaal en komt heel onverwacht. Dus helemaal rotzooi is deze pilootaflevering niet, maar ik ben alvast niet overtuigd om nog verder te kijken.
Numbers: Pvt. Cowboy 4,25/10 - IMDb 8,0/10 - TV.com 7,4/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten