Regisseur: Jon Knautz
Release: 2010
Genre: horror
Cast: Aaron Ashmore (Marcus), Cindy Sampson (Carmen), Meghan Heffern (Sara), Ben Lewis (Eric Taylor), Laura DeCarteret (Laura Taylor), Trevor Matthews (Henryk) en Monica Bugasjki (Emilia)
Meer informatie op de IMDb
Trailer op YouTube
Ik vond dit een verschrikkelijke film en stoorde mij enorm aan het gebrek aan logica en samenhangendheid. Maar op het einde (na een uur vol ergernis) verandert deze film volledig van toon en blijk je naar iets heel anders aan het kijken te zijn dan je dacht. En daar krijgt deze film toch wel serieus wat extra punten voor. Dit laatste gedeelde is zeer angstaanjagend. Nogmaals extra punten. En deze angstaanjagendheid is zelfs te vergelijken met The Exorcist. Jammer dat ze de hele film niet gemaakt hebben als het laatste stuk. Volhouden is dus de boodschap.
Carmen is een zeer gedreven journaliste die een paar vreemde verdwijningen op het spoor is en koste was kost achter dit verhaal wil aangaan. Haar baas is er tegen, haar vriend Marcus is er tegen, enkel bij haar collega Sara vindt ze begrip. Een belangrijke aanwijzing brengt Carmen, Sara en Marcus in Polen. Daar gaan ze op zoek naar een Amerikaanse toerist die er van de ene dag op de andere verdween. Enkel zijn bagage werd teruggevonden. Gelukkig zat daar zijn notitieboekje in (de film zit vol met zo’n ridicule toevalligheden) waardoor ze weten waar ze moeten beginnen zoeken.
In het dorpje in Polen lijkt er een gevaarlijke sekte aan het werk te zijn die zeer geheimzinnig doet en niet opgezet is met vreemdelingen die zich op hun land begeven. Natuurlijk doen onze vrienden dit wel en komen ze in de problemen. Ze beginnen hun zoektocht bij een mysterieuze wolk dichte mist die in het bos hangt en vreemd genoeg niet lijkt te bewegen. Marcus vindt het maar niets en wil terug naar huis (hij wilde al niet komen in de eerste plaats), maar zijn vriendin wil maar niet naar hem luisteren. Women...
De acteurs doen het eigenlijk nog zo slecht niet in deze film. Vooral Aaron Ashmore zet een heel geloofwaardig personage neer. Maar gemakkelijk hebben de acteurs het niet, want de dialoog waar ze mee moeten werken en het onnozele verhaal dat van geen meter klopt, is geen cadeau om mee te werken. En het gaat maar heel langzaam vooruit tot aan de ontknoping (maar dan vliegen ze er ineens wel heel hevig in).
‘Als we niet naar die supergevaarlijke plek gaan waar al die mannen met messen en rieken ons staan op te wachten en ons zullen vermoorden en waar al eens iemand verdwenen is, dan is mijn carrière voorbij.’ Dat is inderdaad een goede reden om er toch naar toe te gaan. Met van die geweldig ridicule redenen om iets te doen zit deze film dus propvol (het eerste uur toch). ‘Gelukkig leren ze in Polen Engels in de school’. Gelukkig, inderdaad, want anders moesten zij Pools kennen zeker?
Toegegeven dat de spanning en spookyness soms toch wel knap wordt opgebouwd. De ‘ontmoeting’ met het standbeeld in de mist is zo een spooky moment. En de truuk met de spiegel is altijd vettig (je zal wel zien). Je denkt dat je naar scary Oost-Europese Hostel toestanden aan het kijken bent, en daar schiet deze film te kort, maar eens het uur gepasseerd, toont de film zijn ware aard. En dat is echt wel knap gedaan. Dik geflest voor het eerste uur, maar een goed rapport voor het laatste half uur.
Numbers: Pvt. Cowboy 6/10 - IMDb 5,7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten