donderdag 28 juli 2011

Super deinst slechts voor weinig terug
















Regisseur: James Gunn
Release: 2010
Genre: action, comedy, drama
Cast: Rainn Wilson (The Crimson Bolt), Ellen Page (Boltie), Liv Tyler (Sarah Helgeland), Kevin Bacon (Jacques), Michael Rooker (Abe), Andre Royo (Hamilton), Sean Gunn (Toby)
Meer informatie op de IMDb
Trailer op YouTube

Dit is een vrij speciale film. Het beeld is niet zoals we gewend zijn van een langspeelfilm. Het lijkt opgenomen geweest te zijn met een gewone digitale camera. De kleuren zijn nogal plat zoals bij een home video. Het wordt een beetje wankel gefilmd want er is geen statief aan te pas gekomen. Maar voor deze film werkt al het voorgaande prima. Het is het perfecte formaat waarin de acteurs ruimte krijgen om te bewegen en vrij zijn om hun ding te doen (let maar eens op Ellen Page die helemaal door het lint gaat). Het is ook wat cartoonish: wat het hoofdpersonage denkt, brengt men in beeld. De begingeneriek is helemaal off the chart: het is getekend (maar weeral anders dan je al ooit hebt gezien) met fantastisch heldere kleuren en er loopt een kick ass up tempo nummer achter dat je zin geeft om erin te vliegen. Allemaal heel positief, alleen is er geen kat gaan kijken naar deze film. Echt zo goed als niemand. Dat is onbegrijpelijk, want op sommige momenten vond ik dit een meesterwerk.

Frank D’Arbo ziet er uit als een ongelofelijke sukkel. Hij heeft een droge, zure, domme, lege uitdrukking op zijn gezicht waar je niet om heen kunt. Hij werd vroeger gepest, geslagen en vernederd. Maar hij trouwde wel met Liv Tyler. Uiteraard gelooft geen enkele kijker daar ook maar een fluit van en lijkt het geweldig dom om zo een mismatch te casten voor deze film, maar vergeet niet dat dit geen ‘gewone’ film is. Nog voor de begingeneriek ons uit onze stoel knalt, heeft ze hem verlaten (dát geloven we wel). Hij gaat haar terughalen, maar wordt hardhandig aangepakt door de lijfwachten van haar nieuwe vriendje. Een beetje later krijgt hij een boodschap van god himself: hij moet de misdaad gaan bestrijden als superheld. Hij knutselt een geweldig dom pak in elkaar (met een onnozel logo) en begint eraan. Het duurt echter eventjes voordat hij zijn draai vindt. Maar, trust me, hij vindt hem.

Het geweld in de film is soms vrij extreem en expliciet. Hij klopt er namelijk nogal op los met een onconventioneel wapen. Onze superheld scheert iedereen over dezelfde kam en na een tijdje weet je niet meer of het wel okay is om nog voor hem te supporteren. Zeker wanneer zijn sidekick Boltie in the picture komt. Het hoofdpersonage heeft geweldige visioenen die we als kijker allemaal te zien krijgen. Vooral de vinger van god is een memorabel moment. Echt slim is onze superheld niet, maar hij is goed van hart. Of is hij gewoon knettergek?

In gans de film laat men geen enkele steek vallen. Het is een speciale film, maar hij zit goed in elkaar en al het ‘vreemde’ werkt. De film behoort tot drie genres en dat vat eigenlijk gans het gevoel dat je er bij hebt samen: drama (want echt happy word je er niet van), komedie (want dikwijls laugh out loud funny) en actie (let maar op voor de finale showdown waar men pas echt alle remmen los laat).

Numbers: Pvt. Cowboy 8,25/10 - IMDb 7,1/10 - Metacritic 50/100 - Box Office Mojo 325.000 $

Geen opmerkingen: