Regisseur: Michael Bartlett en Kevin Gates
Release: 2011
Genre: action, horror
Cast: Philip Brodie (Maddox), Alix Wilton Regan (Leeann), Rob Oldfield (Jonesy), Vicky Araico (Kayne), Toby Bowman (Nicholson), Okorie Chukwu (Carter) en Russel Jones (Goke)
Meer informatie op de IMDb
Trailer op YouTube
Iedereen die gaat zagen over het feit dat het een typische zombiefilm is en dat we deze film al honderd keer gezien hebben: shut up! Dat is net wat een zombiefilm all about is. Die moeten dezelfde formule volgen en mogen niet te veel afwijken. In het begin leek het alsof er zombies uit het water gingen komen. Als zombiefan wordt je dan bijna woest: zombies hebben bang van water. Sukkels! Niet zondigen tegen de heilige regels van de zombiefilm. En als je het toch doet, mag dat alleen als je film goed gemaakt is. Wat deze zeker niet is.
De film lijkt voor vijf frank gemaakt geweest te zijn. We zien alles door de handheld camera van een soldaat die samen met een paar overlevenden van zijn divisie (en één burger) naar het strand trekt. Want daar zouden alle overlevenden samen komen om veilig richting Nederland te varen. Onderweg komen ze veel zombies tegen en ook een groepje bandieten waar ze stevig mee botsen. De cameraman blijft filmen: ook als ze onder vuur liggen (in plaats van zijn maten te helpen). Tussendoor krijgen we wat flashbacks over de slechte dingen die de soldaten hebben moeten doen in de eerste dagen van de outbreak. Ze hadden hun orders. What goes around, comes around.
Gelukkig maar dat het soldaten met veel wapens zijn die we volgen. Anders had het maar een korte film geweest. Het geluid van de geweren en eigenlijk het geluid in het algemeen is ondermaats. Het acteren is verschrikkelijk. De vele figuranten (recht van de straat geplukt, kan niet anders) zijn een ramp en vallen één voor één heel onnozel dood. De gore is amateuristisch, maar er komen lekker veel darmen in voor dus dat is nog net in orde. Soms ben je echt blij dat de kwaliteit van het beeld zo slecht is (maar daar is een excuus voor, want weet je wel: handheld, dus dat mag) omdat de rest van het rommeltje daarmee niet zo opvalt.
Maar het is en blijft een apocalyptische klassieke zombiefilm. En ik ben tot aan het einde van de film geraakt en heb slechts een paar keer iets anders aan het doen geweest zonder de film af te zetten (eten halen, drinken halen, tanden gepoetst, naar de bakker geweest). Zo is er een geweldig saai stuk waar ze allemaal moeten kunnen vertellen wie ze zijn en of ze getrouwd zijn en kinderen hebben. Boring. Soms gebeurt er echt veel te lang totaal niets.
Het geluid van de vliegen rond de zombies is wel origineel gevonden. Maar daar gaat men te ver mee. Op een gegeven moment zijn er geen zombies meer in de buurt, maar horen we nog altijd oorverdovende vliegen en dan plots stopt het geluid.
Het is trouwens de opvolger van The Zombie Diaries uit 2006 van dezelfde regisseurs. Maar ik voel me niet geroepen om ook die te gaan zien, dus ik kan niet zeggen of het nu een goed vervolg is of niet.
En one last question: waarom pinkt dat REC knopje toch altijd in beeld in dit soort films? Gelukkig was dit enkel gedurende de eerste minuten., maar het stoorde enorm, want je denkt: als ik nu iets afspeel thuis, brand dat lampje toch ook niet? Want afspelen is toch niet opnemen? Dumb asses.
Numbers: Pvt. Cowboy 4/10 - IMDb 4,7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten