Een Polanski uit 1965... Eentje waarin hij zich de artistieke vrijheid geeft om er een belachelijk zootje van te maken. De film gaat over een jong meisje dat uiterst vreemd gedrag vertoont, maar waarvan we mogen raden naar de oorzaak ervan. Ze woont bij haar zus en als die op reis gaat met haar vriend blijft het meisje alleen achter op het appartement. Daar komt ze oog in oog te staan met de demonen uit haar verleden, als ik het zo mag noemen want helemaal correct is het niet, maar ik wil de fun niet spoilen. En ze begint nogal te flippen.
Het is een horrorfilm, maar verwacht er niet te veel van. Een paar keer is het wel schrikken, maar een echte nagelbijter is het niet. Catherine Deneuve zag er ook toen al geweldig mooi uit. Maar de film is maar een raar gedoe. En het gaat geen fluit vooruit. En tegen dat het goed begonnen is, heb je liever dat het snel voorbij is. Dat je ervan af bent. Ttz, ik toch.
3/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten