In de toekomst of in een galaxy far far away (excuses, ik was niet echt aan het opletten bij de eerste lettertjes) worden er spelen georganiseerd waarin 24 kinderen het opnemen tegen elkaar. Ze moeten battelen tot de dood. En er mag er maar eentje overblijven. Heel gezellig. De 'spelen' kwamen er na een opstand 74 jaar geleden, om de 12 rebellerende districten te straffen. Ze moeten een jongen en een meisje sturen. In district 12 hebben ze een vrijwilligster die in de plaats van haar kleine zusje gaat. En zij is het centrale personage van de film. De spelen zijn gruwelijk, maar entertainment voor de gegoede burgerij die met z'n allen om ter hardst supporteren voor hun favoriet.
Er is vrij veel drama. Dat was te verwachten. Er is ook wel wat tienerromantiek. Dat was ook te verwachten. En er wordt stevig op los gevochten en er komen veel kindjes gruwelijk aan hun einde. Dat wisten we ook. Maar de ganse show er rond en de toekomst die men ons toont met mensen die er uit zien als clowns had ik persoonlijk niet echt verwacht. En dat was op het randje van te veel van het goede. De ganse futuristische wereld staat in schril contrast met de gruwelijke realiteit van de spelen en dat probeerde men natuurlijk in beeld te brengen, maar het gaat te ver. En té ver aint never been good. Gelukkig dat het andere stuk van het verhaal wel heel goed in elkaar zit en gelukkig dat men een actrice koos die een kanjer van een hoofdpersonage neerzet. De film rust volledig op haar schouders en ze draagt hem met gemak. Alle bordkartonnen personages uit de toekomst worden geloofwaardig als zij mee in beeld komt. Netjes gedaan. Ah ja, nog een klein minpuntje: die hondjes op het einde... was dat nu echt nodig?
8/10
8/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten