Deze film gaat over de oorlog tegen drugs in the land of the free en hoe ze deze oorlog geweldig hard aan het verliezen zijn. Alle betrokkenen komen aan bod: daders, slachtoffers, flikken, kroongetuigen die dood moeten, ... van de hoogste tot de laagste in rang. Eerst en vooral: het gebruik van kleuren in deze film is geweldig storend. Ik snap wel wat men probeerde te doen, visueel dan, maar zo geel ziet Mexico er nu ook weer niet uit. Net alsof het door de schil van een citroen gefilmd werd. En de US of A ziet niet zo blauw. Ik weet niet wie dacht dat dit een knappe truuk was, maar het trekt op niets. De film zelf neemt zijn tijd om tot ontplooiing te komen. Ook de personages doen er een eeuwigheid over om te worden wie ze zijn. Maar uiteindelijk moet ik wel toegeven dat deze film onder mijn vel kroop. Er zijn bepaalde stukken waar ik nu al van weet dat ik ze niet gemakkelijk ga vergeten. Dat gebeurt niet vaak.
5/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten