Creator: Alan Ball
Release: 11 september 2011
Genre: drama, fantasy, mystery
Cast: Anna Paquin (Sookie Stackhouse), Stephen Moyer (Bill Compton), Sam Trammell (Sam Merlotte), Ryan Kwanten (Jason Stackhouse), Rutina Wesley (Tara Thornton), Nelsan Ellis (Lafayette Reynolds), Alexander Skarsgård (Eric Northman) en Deborah Ann Woll (Jessica Hamby)
Meer informatie op de IMDb
Trailer op YouTube
Een dik vet spoileralert is hier absoluut aan de orde! Alles wordt verklapt dus als je de aflevering nog niet hebt gezien, lees dan niet verder.
Dit kan je moeilijk een seizoensfinale noemen. Het is meer een introductie van het vijfde seizoen. Het begint echter zoals verwacht. Alle belangrijke personages rustig op de koffie bij elkaar. Even op adem komen. Alles mooi afronden zodat ook wij het een plaatsje kunnen geven. En wij weten dat er achterliggend iets aan het broeden is met een duiveltje dat er even angstaanjagend als stom uitziet (Pipo de clown with an attitude als het ware).
Maar dan worden er plots een pak nieuwe elementen geïntroduceerd en terwijl je de minuten ziet wegtikken begin je te beseffen dat ze al die nieuwe dingen onmogelijk nog rond krijgen op die weinige minuten die er nog resteren en dan... is het gedaan. En dat had ik nu niet echt verwacht. De vorige seizoenen sloten altijd duidelijk en met een knal af (het was nooit bevredigend, maar het was wel ‘af’). Ik weet eigenlijk niet heel goed wat ik er van moet denken. Eigenlijk zou een ‘finale’ toch wel een eindpunt moeten zijn. En niet een beginpunt.
Het is Halloween in Bon Temps. Voor de eerste keer als ik mij niet vergis. In een plaats waar het krioelt van de vreemde wezens is het dan ook een paar keer schrikken. Het is moeilijk om de verklede wezens te onderscheiden van de echte. We worden regelmatig op het verkeerde been gezet en dat maakt deze aflevering luchtig. En luchtig past wel bij True Blood.
Lafayette als psychopatische gek met magische krachten is eindelijk een slechte heks waar we in kunnen geloven. Jammer dat Lafayette zo zelf de mond gesnoerd wordt en we beroofd worden van onze wekelijkse straffe uitspraak. Buiten een ‘bitch’ bleef het heel beleefd. Men had de spanning wel iets of wat harder kunnen opdrijven wat de dood van Jesus betreft. We moesten te plots afscheid van hem nemen. Ik had gehoopt dat er voor hem een grotere rol weggelegd was in de volgende seizoenen. Gelukkig komt hij zelf met het compromis: ‘Dude I’m dead. You’re a medium. I’ll always be with you.’
Van de demon in Jesus had ik ook meer verwacht. Ik was ervan overtuigd dat het na het verdwijnen van Marnie nog verder ging gaan met de demon in Lafayette. Had Jesus niet gezegd dat het ‘seriously dark’ ging worden? Het was schemerig, maar echt donker nu toch ook weer niet. Toen Gran verscheen en Marnie uit Lafayette plukte dacht ik: daar gaat het laatste greintje geloofwaardigheid. Persoonlijk kan ik er mee leven, maar je kan het niemand kwalijk nemen dat ze daarna zeiden: fuck it.
Sookie neemt eindelijk een beslissing over Bill en Eric. De enige beslissing die ze kon nemen. Ook daar wordt alles netjes op een rijtje gezet en weten we nu al dat ze in seizoen vijf vermoedelijk voor Alcide de dynamiet gaat kiezen. Die spierballen zal ze nodig hebben om Pam uit haar buurt te houden. Wat had die verkeerd gegeten? Fucking Sookie hier en fucking Sookie daar… het leek alsof ze Sookies hoofd er met haar blote handen ging afrukken. Hoe zit het eigenlijk met haar rottende vlees? Verdween die vloek met het verdwijnen van Marnie? Ik durf het niet te zeggen.
Bill en Eric zetten gelukkig hun teamwerk verder en zorgen voor serieus wat spektakel. Alleen al voor het stukje met Nan en haar drie kansloze bewakers zou ik de DVD box kopen. Dat wil ik nog wel eens in slo motion bekijken. En dat is de gore waar we meer van willen zien: hoofden die er af vliegen en bloed dat in het rond spat.
Nog een paar beelden die gaan blijven hangen: het hoofd van Tara dat zo goed als ontplofte en Sookie die Debbie haar hoofd er gewoon afknalde. Spectaculair was het de laatste minuten wel, daarover zal je me niet horen klagen.
Seizoen vijf zal zeker Russel (die blijkbaar onsnapte uit zijn betonnen gevangenis) en de domineevampier bevatten. Met de legermaat van Terry zal men ook iets moeten aanvangen. Het duiveltje zit nog altijd in Lafayette dus daar kan men ook al iets mee doen. En wat was nu eigenlijk de bedoeling van het avontuur van Andy en de toverfee in de vorige aflevering? En wat zijn de vampiers van zin? Hebben ze nu een prijs op hun hoofd? Gaan we nog kijken naar het volgende seizoen? Nu effe niet, maar tegen dat het zover is, staan we weer te springen.
Overige observaties:
- ‘Zombies are the new vampires.’ Als er iets is wat we nog liever zien dan vampiers, dan zijn het zombies. Bring it on.
- ‘Vampires suck?’ Niet grappig. Boe.
- ‘Excuse me? We’re feeling a little crispy up here.’ De schrijvers doen het er gewoon voor: wie gaat het meest geciteerd worden in de boekjes?
- Oral en fangs? Hmm. Hoyt heeft wel een punt natuurlijk. Dat kan toch wel tricky zijn.
Numbers: Pvt. Cowboy 6,5/10 - IMDb 8,9/10 - TV.com 8,4/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten